Logo

Strona Głowna

Informacje praktyczne

Informacje krajoznawcze

Targoszów dawniej i dziś

Wspomnienia mieszkańców

Wędrówki po Targoszowie i okolicach

Kapliczki targoszowskie

Ciekawostki i tajemnice

Kontakt

Księga Gości


Wycieczki po Targoszowie znakowanymi szlakami turystycznymi PTTK

Węzęł szlaków przy Schronisku "Pod Leskowcem" Na szlaku żółtym na Leskowiec

Przez Targoszów przebiegają trzy znakowane szlaki turystyczne. Szlakiem dojdziemy z Krzeszowa Dolnego do schroniska PTTK na Leskowcu, podobnie jak szlakiem czerwonym, który również prowadzi do schroniska, lecz dla odmiany z Krzeszowa Górnego. Szlak czerwony ze schroniska PTTK biegnie dalej w kierunku Łamanej Skały. Trzecim ze szlaków - zielonym, również z Krzeszowa Dolnego dotrzemy na Łamaną Skałę. pierwszy rzut okiem na mapę pozwala zauważyć, Targoszów jest dobrą bazą wypadową na dwa najatrakcyjniejsze szczyty Beskidu Małego. Proponujemy wycieczki czteroma trasami. Ponieważ trasy te mają punkty spójne (Leskowiec i Łamana Skała) tak więc powrót można zaplanować inną drogą.

Wycieczka nr 1

Szlak Krzeszów Dolny - Targoszów - Schronisko PTTK "Leskowiec"

Długość: 6,1 km, suma podejść: 460 m tam/50 m powrót, czas przejścia 2 h tam/ 1,5 h powrót
Trasę rozpoczynamy na przystanku Krzeszów Dąb, gdzie łatwo dostaniemy się ze Suchej Beskidzkiej autobusem lub busem. Szlak ten rozpoczyna się w tym miejscu, prowadzi przez Groń Jana Pawła II do podwadowickiego Czartaku. Na opisywanym odcinku z małymi wyjątkami biegnie wspólnie ze "Szlakiem ciszy i zadumania" prowadzącego z klasztoru oo. Karmelitów na Przysłopiu, na szczyt Gronia Jana Pawła II.
Gdy będziemy na przystanku Krzeszów Dąb, skierujemy się w stronę skrzyżowania (15 m od przystanku) i skręcimy w prawo. Przez pierwsze półtora kilometra wędrówki towarzyszyć będą nam znaki zielone. Drogą asfaltową wśród zabudowy osiedla Bór musimy kilkaset metrów, by znów skręcić w prawo, lecz tym razem na polną drogę. Łagodnie podchodzić będziemy pod niewielki szczyt Gronik liczący 520 m n.p.m. Droga niestety nie jest zbyt często uczęszczana więc gdy będzie deszczowo, lub rosa musimy liczyć się ze zmokniętym obuwiem. Ewentualne niedogodności zrekompensują nam pierwsze widoki. Z tyłu za nami widoczne są szczyty Beskidu Źywieckiego: Babia Góra, Mędralowa, Jałowiec, Lachów Groń. Z tyłu za nami pozostają również zabudowania Krzeszowa i górująca nad wsią Żurawnica z widocznym na szczycie krzyżem. Po kilometrze wędrówki osiągamy wzniesienie Gronika. Po prawej stronie miniemy okazałą kapliczkę kolumnową, upamiętniającą wydobycie rud żelaza w tym rejonie. Gdybyśmy za kapliczką skręcili w prawo, to po ok. pól kilometrze dotarlibyśmy do ciekawych, porozrzucanych po lesie skałek piaskowcowych. Za Gronikiem wchodzimy w las i schodzimy stopniowo w dół, przekraczamy niewielki potok i niedługo naszym oczom ukazuje się kolejna zabytkowa kapliczka. Ją również ufundowali górnicy. Na zboczach wzgórza, które mamy po prawej stronie, nazywanego Gronikami, w XIX wieku wydobywano w dużych ilościach rudy żelaza. Przekraczamy kolejny potok. Tu szlaki rozdzielają się: zielony skręca w lewo i zmierza na Łamaną Skałę, a my za znakami kierujemy się w prawo. Idąc dalej drogą bitą mijamy zabudowy osiedla Wieczorki i wśród pól uprawnych pniemy się stopniowo do góry. Wprost przed nami widzimy Leskowiec, bardziej na lewo Czarną Górę, a z tyłu za nami coraz rozleglejszą panoramę Beskidu Żywieckiego. Na około porozrzucane targoszowskie osiedla. Docieramy do zabudowań osiedla Płonkówka i przecinamy asfaltową drogę. Zmotoryzowani mogą rozpocząć wycieczkę docierając w to miejsce. Po lewej stronie duża kapliczka postumentowa będąca wotum za ocalenie. Dalej błotnistą drogą w głębokim wąwozie zmierzamy w górę. Po prawej stronie zostaje za nami osiedle Pagórek, droga wychodzi z wąwozu i wśród pól docieramy do lasu. Tu warto na moment zatrzymać się i po raz kolejny spojrzeć za siebie. Panorama Beskidu Żywieckiego obejmuje jego najwyższe szczyty, kierując się od zachodu: Romankę, Pilsko, Babią Górę i Policę. Las miejscami przerywa się, po prawej stronie mijamy osiedle Podbucznik, niewielki skład drewna i od tego miejsca szlak dość stromo zaczyna wspinać się do góry. Żmudne podejście kończy polana (mijamy ją prawej) i wiatrołom (po lewej stronie). Z tego miejsca roztacza się ładny widok na Pilsko, Romankę, a na pierwszym planie - Czarną Górę i Łamaną Skałę. Szlak ponownie wchodzi do lasu i biegnie płasko do kolejnego wiatrołomu. Tu należy uważać by nie zboczyć z drogi. Wiatrołom mijamy z lewej strony, a po kilku minutach szlak znów zaczyna piąć się w górę. Po lewej stronie miniemy wielkie mrowisko, a z lewej strony dojdzie szeroka leśna droga. Nią do samego schroniska będzie biegła dalej nasza wędrówka. Droga z zakrętami pnie się w górę, a gdy stopniowo wypłaszcza się to znak, docieramy do hali pod Leskowcem. Po wyjściu z lasu ukazuje się nam podszczytowa hala, a na szczycie Leskowca drewniany krzyż. Droga rozwidla się. Prosto możemy dojść na szczyt, w prawo za znakami w kierunku schroniska. Szlak trawersuje zbocza Leskowca, wchodzi ponownie do lasu, a po kilkuset metrach łączy się ze znakami czerwonymi i drogą biegnącą ze szczytu Leskowca do schroniska. Wśród starych buków i limb (po prawej stronie) zbliżamy się do schroniska. Wychodzimy z lasu na polanę Jaworzyna. Na jej końcu widnieje schronisko PTTK.
W połowie polany z lewej dochodzą znaki czarne z Rzyk Jagódek, a nas od schroniska dzielą tylko 2 minuty.

Na szlaku na Leskowiec Polana Jaworzyna ze schroniskiem PTTK

Wycieczka nr 2

Szlak czerwony: Krzeszów Górny - Harańczykowa Góra - Schronisko PTTK "Pod Leskowcem"

Długość: 6,5 km, suma podejść: 340 m tam/20 m powrót, czas przejścia 2 h tam/ 1,5 h powrót
Trasę rozpoczniemy na przystanku Krzeszów. Podobnie jak przy szlaku nie będzie problemu z dostaniem się w to miejsce. Nasza trasa to zaledwie niewielki fragment tegoż szlaku, bowiem ten prawdziwy długodystansowiec jest głównym szlakiem zarówno Beskidu Małego jak i Beskidu Średniego. Rozpoczyna się on w bialskiej dzielnicy Straconka, prowadzi on przez pasmo Hrobaczej Łąki, przecina dolinę Soły i dalej biegnie główną granią Gór Zasolskich - czyli wschodniej części Beskidu Małego. Od Krzeszowa prowadzi przez Pasmo Żurawnicy leżące w Beskidzie Średnim, a od Zembrzyc, po przekroczeniu Skawy biegnie przez góry tegoż Beskidu do Myślenic. Tam przekracza Rabę i przemierzając Pasmo Lubomira i Łysiny dociera w Beskid Wyspowy. Mija on Mszanę Dolną i kończy się na Luboniu Wielkim nad Rabką, gdzie znajduje się jedno z najoryginalniejszych schronisk górskich w Polsce.
Z przystanku kierujemy się drogą w dół, skąd przyjechaliśmy. Pierwsze 900 m to mało atrakcyjne dreptanie asfaltem. Po tym odcinku szlak skręca w drogę osiedlową w prawo. W to miejsce możemy również dotrzeć bez znaków z przystanku Krzeszów Dąb. Odległość w tym przypadku wynosi 500 m, lecz dla odmiany skręcimy w lewo. Gdy skończy się droga osiedlowa idziemy dalej drogą polną, niestety zwykle bardzo podmokłą. Uważać należy na znaki, bowiem w tym rejonie brakuje drzew i szlak łatwo zgubić. Pilnujemy znaków i skręcamy w lewo, a gdy po kilkudziesięciu metrach po lewej stronie mijać będziemy kapliczkę kolumnową z 1861 roku to znak, idziemy dobrze. Gdy wejdziemy do lasu znaków nie powinniśmy zgubić. Szlak pnie się stokami Harańczykowej Góry prawie cały czas lasem i miejsc gdzie będą widoki jest niewiele. Pierwsze z nich to skrzyżowanie dróg nieopodal targoszowskiego osiedla Rola. Naszą trasę przecina droga. Skręcając w lewo dojdziemy do Targoszowa, skręcając w prawo znajdziemy się w Tarnawie Górnej. Z tego miejsca widać panoramę Beskidu Średniego. Idąc dalej w górę będziemy mijać dwie polanki. Z drugiej z nich po lewej stronie będziemy mogli podziwiać panoramę Beskidu Żywieckiego z Babią Górą na czele. Szlak wspinać się będzie w górę wśród lasów głównie bukowych. pewnym miejscu las z prawej strony obniży się i ukaże się nam znacznie obszerniejsza panorama Beskidu Średniego. Dostrzeżemy stąd dwie charakterystycznie stożkowate góry: Lanckorońską (na jej zboczu widać i wieś), a bardziej z lewej górę (za nią położona jest Kalwaria Zebrzydowska. Przy dobrej pogodzie można z tego miejsca dostrzec Kraków! Niedaleko od tego miejsca mijamy z prawej stronie najwyżej położone targoszowskie osiedle Sadyba, a gdy dojdziemy do ostatniej polany (na drzewie tabliczka z napisem) Polana Semikówka, do schroniska pozostanie nam najwyżej kilkanaście minut drogi. Kolejna polana, na którą dotrzemy to polna Jaworzyna, skręcimy w prawo na wąziutką i wśród młodych buków po kilku minutach wyjdziemy przed samym schroniskiem.

Wycieczka nr 3

Szlak czerwony: Schronisko PTTK "Leskowiec" - Potrójna - Łamana Skała

Długość: 5,4 km, suma podejść: 210 m tam/180 m powrót, czas przejścia 1,5 h tam/ 1,5 h powrót
Trasa prowadzi ze schroniska na Łamaną Skałę i jest kontynuacją wycieczki nr 2, jednocześnie dalszy m odcinkiem szlaku czerwonego. Po kilku minutach wędrówki w prawo odbija szlak czarny do Rzyk Jagódek, my wchodzimy w las wraz ze znakami żółtymi, które opuszczą nas po następnych kilku minutach, skręcając w lewo. My idziemy prosto i niebawem osiągamy szczyt Leskowca z krzyżem i rozległą podszczytową halą. Leskowca roztacza się jedna z najrozleglejszych panoram górskich w Polsce. Ze szczytu wyruszamy dalej. Czeka nas teraz długie, łagodne zejście. na początku po prawej stronie spory wiatrołom, z którego dojrzymy Andrychów i rozciągające się za nim Pogórze Śląskie. Podczas wędrówki warto zwrócić uwagę na las. Z lewej strony drogi będzie on bukowy, z prawej świerkowy. To pamiątka po gospodarce leśnej dawnych właścicieli tych ziem. Po ok. 1,5 km osiągniemy najniższy punkt naszej trasy - Przełęcz Beskidek. Z tego miejsca będziemy piąć się na wyznaczającą połowę naszej trasy Potrójną. Zaraz za przełęczą z polan po prawej stronie roztaczać się będą rozległe widoki w kierunku północnym, sięgające przy dobrej widoczności po Górny Śląsk. Przed szczytem Potrójnej warto skręcić w prawo na stromą polankę, zbiegającą w kierunku Klimoski. Stąd ładnie widać Andrychów i okolice. Gdy miniemy Potrójną, to znak, pojawiać się będą pierwsze ze skał. W mocno zalesionym i ciemnym terenie wielu z nich można nie zauważyć, jednak kilku z nich nie sposób przeoczyć. Kilkaset metrów za Potrójną po lewej stronie na niewielkim wzniesieniu znajduje się grupa kilku skałek. Jedna z nich wygląda jak mini jaskinia. Za kolejnym ze szczytów - Na Beskidzie, po prawej stronie wręcz wyrasta z ziemi efektowna skała. Od strony szlaku wygodnie na nią wejdziemy, od strony zbocza wspięcie się na nią może nie być łatwe. Wśród wielu mniejszych porozrzucanych po okolicy skał dojdziemy niedługo do miejsca gdzie z lewej strony dołączą do nas znaki zielone z Targoszowa. Do Łamanej Skały zostanie nam 10 minut wędrówki, a skały towarzyszyć nam będą do węzła szlaków.

Wycieczka nr 4

Szlak zielony: Krzeszów Dolny - Targoszów - Łamana Skała

Długość: 7,7 km, suma podejść: 400 m tam/80 m powrót, czas przejścia 2,5 h tam/ 2 h powrót
Pierwszy odcinek trasy pokrywa się z ze znakami żółtymi, opisanymi w wycieczce 1. W Targoszowie Wieczorkach znaki rozchodzą się i od tego miejsca zaczniemy opis tej trasy. Szlak zielony jest drugim głównym szlakiem Beskidu Małego. Rozpoczyna się w paśmie Hrobaczej Łąki, schodzi do Jeziora Międzybrodzkiego, przecina Sołą na zaporze w Porąbce, a dalej przez Przełęcz Kocierską, Łamaną Skałę i Żurawnicę prowadzi do Suchej Beskidzkiej. Gdy dojdziemy do drugiej kapliczki górniczej i przekroczymy niewielki potok, szlaki rozejdą się. My skręcimy w prawo, a znaki na Leskowiec pobiegną w prawo. Dojdziemy do mostu na Targoszówce i drogi z Kukowa do Targoszowa. Przekroczymy ją i wejdziemy do lasu. Wąską piąć będziemy się w górę mijając z lewej strony niewielki szczyt Gajka. Po wyjściu z lasu nasza trasa biec będzie drogą asfaltową wśród zabudowań osiedli Paczkówka i Baryłówka. Gdy miniemy ostatni dom z polany, którą pójdziemy roztaczać się będą ładne widoki. Począwszy od lewej strony widzimy targoszowskie osiedla, dalej Żurawnicę z położonym niżej Krzeszowem, Pasmo Pewewlskie na pierwszym planie, a w oddali Policę, Babią Górę, Pilsko i Romankę. Po wejściu do lasu czeka nas forsowne odcinek. Stromo będziemy podchodzić pokonując różnicę wzniesień wynoszącą ponad 200 m. Ostry zakręt w lewo będzie dobrym znakiem. Od tego miejsca szlak stopniowo będzie wypłaszczać się. Pierwsze skały, które będziemy napotykać, głównie lewej strony to znak, minęliśmy Czarną Górę. Wśród lasów bukowych łagodnie będziemy podchodzić w kierunku Łamanej Skały. Gdy dojdziemy do podmokłej Polany Suwory warto na moment zatrzymać się tu. Roztacza się stąd ładny widok na Leskowiec, ale również poniżej polanki (2 minuty od szlaku w prawo) ze skał wypływa najwydajniejsze w Beskidzie Małym źródełko - Zimna Woda. Z Suwor w kilka minut dojdziemy do szlaku czerwonego, a dalej za znakami czerwonymi i naszymi zielonymi po ok. 10 minutach wędrówki wśród licznych skał osiągniemy węzeł szlaków na Łamanej Skale.

Źródełko Zimna Woda Wodospad na potoku Dusica

Ścieżka dydaktyczna - szlak kapliczek.

Mapa-Szlak Kapliczek

Szlak kapliczek, czy inaczej "Szlak ciszy i zadumania" to ścieżka dydaktyczna, prowadząca drogami wśród kapliczek, gór i leśnych polan. Ścieżka ta połączyła Pasmo Jałowca w Beskidzie Wysokim (ulubione miejsce wypoczynku Kardynała Stefana Wyszyńskiego) z Pasmem Leskowca w Beskidzie Małym (jeden z ulubionych szczytów Karola Wojtyły). Prawie w całości szlak położony jest na terenie gminy Stryszawa. Biegnie on przez Zawoję, Stryszawę, Krzeszów i Targoszów, przecinając gminę z południa na północ. Dokładnie zaczyna się ona obok klasztoru O. Karmelitów Bosych w Zawoi Zakamieniu, kończy przy schronisku PTTK pod szczytem Gronia Jana Pawła II.
Miłośnicy przyrody i górskich wędrówek znajdą tutaj reprezentatywną dla Beskidów florę i faunę, wraz z charakterystycznym dla tego regionu bogactwem runa leśnego. Stąd ze względu na bogactwo przyrodnicze, zalety zdrowotne, korzystną lokalizację i odpowiednią bazę noclegową tereny ścieżki dydaktycznej są wymarzonym terenem dla turystów
i ich rodzin, którzy pragną uciec od współczesnej i trującej cywilizacji.
Ścieżka dydaktyczna oznaczona jest znakami (biały kwadrat z ukośnym pasem po przekątnej), a przez niemal całą trasę biegnie zgodnie ze znakami PTTK. Tak na odcinku Zawoja Zakamień - Zawoja Przysłop są to znaki czarne, Zawoja Przysłop - Stryszawa Janiki znaki czarne, czerwone i niebieskie, Stryszawa Janiki - Krzeszów znaki niebieskie, Krzeszów - Krzeszów Dąb znaki zielone, Krzeszów Dąb - Targoszów Wieczorki znaki i zielone, na odcinku Targoszów Wieczorki - Targoszów Pagórek nie towarzyszą znaki PTTK, a od Targoszowa Pagórka do schroniska "Pod Leskowcem" trasa prowadzi znaków żółtych, ale w przeciwieństwie do znaków PTTK nie omija szczytu Leskowca. Na trasie znajdują się 4 tablice informacyjne z mapką trasy i jej opisem (Zakamień, Stryszawa Kotliki, Krzeszów, Schronisko PTTK), a w punktach węzłowych znajdują się tabliczki kierunkowe z czasami przejścia poszczególnych odcinków.
Oprócz kapliczek na szlaku spotkamy kilka inicjatyw lokalnej społeczności.
Warto dodać, jest to chyba jedyna w Polsce ścieżka dydaktyczna, która biegnie przez trzy pasma górskie - Beskid Żywiecki, Beskid Średni i Beskid Mały.
By łatwiej było zaplanować wycieczkę dydaktyczną, podajemy czasy cząstkowe na poszczególnych jej odcinkach:

Tab.2. Czasy przejścia odcinków Ścieżki dydaktycznej "Szlak Kapliczek"
Odcinek Tam [h] Powrót [h]
Zawoja Zakamień - Zawoja Przysłop
0,15
0,15
Zawoja Przysłop - Stryszawa Kotliki
1,30
1,45
Stryszawa Kotliki - Krzeszów Kościół
1,15
1
Krzeszów - Krzeszów Dąb
0,15
0,15
Krzeszów Dąb - Targoszów Wieczorki
0,30
0,30
Targoszów Wieczorki - Leskowiec
1,30
1,15
Leskowiec - Schronisko PTTK
0,15
0,15

Leskowiec i Groń Jana Pawła II

Będąc w Targoszowie grzechem byłoby nie odbycie wycieczki na dwa najliczniej odwiedzane szczyty Beskidu Małego - Leskowiec i Groń Jana Pawła II. Na obydwa prowadzą dwa znakowane szlaki turystyczne, a miejscowi wskazali by jeszcze niejedną alternatywną do szlaków trasę. Nim jednak czytający nasz przewodnik turysta wybierze się na Bieskid (tak miejscowi nazywają Leskowiec) lub Groń Jana Pawła II, koniecznie musi zapoznać się z poniższymi informacjami.

Leskowiec, 922 m n.p.m., trzeci co do wysokości szczyt Beskidu Małego (po Czuplu 933 m n.p.m. i Łamanej Skale 922 m n.p.m.), a drugi co do wysokości tzw. Gór Zasolskich (wschodniej części Beskidu Małego). Wybitny punkt widokowy (najlepszy w Beskidzie Małym i jeden z najlepszych w Beskidach) na Beskid Żywiecki, Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Tatry i Pogórze Wielickie. Przez szczyt biegnie główny szlak Beskidu Małego - czerwony, halę pod szczytem przecina szlak. Na szczycie stoi drewniany krzyż ufundowany w jubileuszowym roku 2000. Stąd do schroniska pod Groniem Jana Pawła II dojdziemy za około 10 minut.
Groń Jana Pawła II, 890 m n.p.m., szósty co do wysokości szczyt Beskidu Małego, oddalony od Leskowca o ok.1 kilometr. Punkt widokowy na Beskid Żywiecki, Beskid Makowski, Beskid Wyspowy, Gorce, Tatry, Pogórze Wielickie i Pogórze Śląskie. Na południowym stoku ok. 100 metrów od szczytu stoi wybudowane w 1932 roku schronisko. Obok schroniska duży węzeł szlaków: - do Krzeszowa Górnego lub na Przełęcz Kocierską, niebieski - do Tarnawy Dolnej lub do Wadowic, zielony - do Jamnika lub do Andrychowa, - do Czartaka lub do Krzeszowa Dolnego i czarny - do Rzyk Jagódek. pod szczytem znajduje się kaplica poświęcona papieżowi Janowi Pawłowi II oraz Jego pomnik. Na północnym stoku znajduje się trasa narciarska i dwa wyciągi.

Pomnik Jana Pawła II na Groniu Jana Pawła II Tablica pamiątkowa wewnątrz schroniska

Widoki ze szczytu Leskowca i Gronia Jana Pawła II


Leskowiec: Ze szczytu Leskowca panoramy rozciągają się w kierunku wschodnim, południowym i południowo-zachodnim. Widoki na zachód i północ zasłaniają drzewa.
Od wschodu widać Pogórze Wielickie. Przy dobrej pogodzie możemy nawet gołym okiem dostrzec Skawinę i Kraków. Kolejno oglądać możemy charakterystyczne stożkowate wierzchołki Żaru i Lanckorońskiej Góry, a następnie pasma Beskidu Średniego: Barnasiówki i Koskowej Góry i grupę Chełmu i Babicy. W tyle najwyższe pasmo Beskidu Średniego- pasmo Lubomira i Łysiny. Dalej na wschód przy dobrej pogodzie dopatrzymy wyróżniające się kształtami szczyty Beskidu Wyspowego, kolejno: Śnieżnicę, Lubogoszcz, Ćwilin, Mogielicę, Szczebel i Luboń Wielki z nadajnikiem na szczycie, a bardziej na południe Gorce z Turbaczem i Kudłoniem.
Na pierwszym planie panoramy w kierunku południowym widać Gołuszkową Górę i górującą nad Krzeszowem Żurawnicę. Najbliższym widocznym pasmem jest Pasmo Pewelskie z widocznymi: Wajdów Groniem, Gachowizną i Bakowem. Dalej w tyle widzimy pasmo Solnisk, rozpoczynające się Wojewodową z nadajnikiem na szczycie, kolejno widzimy Jaworzynę, Solniska, Cichą i w pewnej odległości Lasek. Trzecie widoczne pasmo, to Pasmo Jałowieckie. Tu kolejno widzimy: Magurkę nad Suchą, Przysłop, Kiczorę, Jałowiec, Czerniawę Suchą i Lachów Groń. Największe wrażenie wywołać może widok na Pasmo Policy i Babiej Góry. Zobaczymy m.in. Naroże, Okrąglicę (na szczycie nadajnik), Halę Krupową, Policę, Kiczorkę, Przełęcz Krowiarki, Babią Górę, Bronę i Małą Babią Górę. Ponad Halą Krupową w pogodne dni dostrzeżemy Tatry Wysokie, a ponad Krowiarkami - Tatry Zachodnie.
Na południowym-zachodzie w oddali wyróżniają się Jaworzyna, Beskid Krzyżowski i Masyw Pilska, a na pierwszym planie opadające w kierunku Targoszowa stoki Czarnej Góry, oraz zbocza Łamanej Skały z widoczną Polaną Suwory.

Na czerwonym szlaku na Leskowiec Hala na Leskowcu

Groń Jana Pawła II
W kierunku wschodnim, południowym i południowo-zachodnim widoki zbliżone są do tych widocznych z Leskowca, jednak ograniczone są przez licznie rosnące drzewa. Tu dla odmiany widoki rozpościerają się również na północ i północny-zachód. Ze gór widzimy tylko północno-wschodnią część Beskidu Małego z m.in. Gancarzem, pasemkiem Łysej Góry i Bliźniaków oraz Żarem. Większa część panoramy to Pogórza: Śląskie i Wielicke, Kotlina Oświęcimska i Górny Śląsk. Na pierwszym planie wieś Ponikiew. Kierując się ze wschodu na zachód dostrzeżemy Wadowice, Andrychów, Kęty i Czechowice-Dziedzice z widocznym Jeziorem Goczałkowickim. W oddali Zator, Oświęcim, Bieruń i Brzeszcze. Będąc uzbrojonym w lornetkę, przy dobrej przejrzystości powietrza dostrzec można miasta Górnego Śląska: Tychy, Katowice, Mysłowice, a nawet Dąbrowę Górniczą z kominami Huty Katowice!
Panoramy z Leskowca i Gronia Jana Pawła II należą do najpiękniejszych panoram górskich w Polsce, a niewątpliwie są najpiękniejsze w Beskidzie Małym. Innymi ciekawymi punktami widokowymi położonymi w okolicach Leskowca są m.in.: Hala Rzycka, Hala na Przełęczy Beskidek i Polana Suwory, położone przy trasie na Łamaną Skałę.

Historia schroniska na Leskowcu

W 1926 roku w Wadowicach powstało Koło Oddziału Babiogórskiego w Żywcu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Pierwszą poważną i jak się okazało bardzo trafną inwestycją wadowickiego Koła była budowa schroniska. Wiosną 1932 roku wykupiono od jednego z gospodarzy ze wsi Targoszów podszczytową część hali na Jaworzynie. W 1933 roku w ciągu zaledwie trzech miesięcy wybudował schronisko cieśla z Targoszowa Jan Bargiel. Koszt budowy wyniósł 12 000 złotych, na które składały się dotacje własne Koła PTT w Wadowicach oraz Zarządu Głównego PTT. Oddział PTT w Żywcu przekazała dla obiektu część wyposażenia ze schroniska na Markowych Szczawinach. Budowę schroniska nadzorował osobiście Czesław Panczakiewicz. Uroczyste otwarcie obiektu miało miejsce września 1932 roku, a inauguracja pierwszego sezonu narciarskiego niespełna dwa miesiące później - 1 listopada. 3 września 1933 roku poświęcenia schroniska dokonał ks. Edward Zacher, katecheta Karola Wojtyły i przyszłego papieża Jana Pawła II. "Pod szczytem drewniany domek na podmurowaniu, zupełnie prosty i zwyczajny, nie chorujący na stylowość. To było pierwsze w tej części Beskidu Małego schronisko" - tak wspominał swą obecność na otwarciu Władysław Krygowski, działacz PTT. Ponieważ schronisko w szwach "pękało" w 1934 roku dobudowano do niego jadalnię i powiększono kuchnię.
Pierwszym gospodarzem schroniska, od 1932 do 1938 roku Franciszek Byrski. Po nim przyszedł Jan Targosz z żoną i prowadził go do 1945 roku. W czasie okupacji funkcjonowanie schroniska podlegało bielskiemu towarzystwu "Beskidenverein". Wycofujące się w 1945 roku oddziały Volkssturmu, mające za zadanie spalić schronisko, zostały przez gospodarza tak uraczone bimbrem, "zapomniały" schroniska podpalić. Nie było to jedyne schronisko w Beskidach uratowane w ten sposób. W 1946 roku krótko gospodarzem schroniska Stefan Bargiel, a po nim od 1947 roku Jan Rzycki z żoną. latach 1955-58 schronisko prowadził Wiesław Szafrański z żoną, a po nich przejął je Władysław Korzeń, prowadząc go do 1970 roku. Najdłużej dotąd gospodarzami byli Maria Kazimierz Malarzowie - do 1996 roku. Od tego roku gospodarzą na Leskowcu Halina i Jan Lizakowie. Obecni gospodarze gruntownie wyremontowali i rozbudowali schronisko, przystosowując go do zwiększającego się w tym rejonie ruchu turystycznego, a obsługę turystów dostosowali do ich również rosnących wymagań.

Podstawowe informacje o schronisku:
Gospodarze: Halina i Jan Lizak
Adres pocztowy: Schronisko PTTK "Pod Leskowcem" 34-206 Krzeszów
Telefon stacjonarny: 0 33 872 16 94
Telefon komórkowy: 0-606 743 880
http://leskowiec.pttk.pl

Ilość miejsc noclegowych: 32
Cena noclegu: 18 dodatkowo pościel - 3 Ilość miejsc noclegowych: 30
Cena noclegu: 18 - pokój 8 - osobowy, 22 - pokoje 7, 6, 5 i 4 - osobowe, dodatkowo pościel - 3 Honorowane zniżki PTTK
Pełne wyżywienie (kuchnia domowa)
Bufet
Organizacja obozów, zimowisk i zabaw sylwestrowych
W pobliżu schroniska wyciąg narciarski
Przy schronisku dyżurka Grupy Beskidzkiej GOPR, tel. schroniska 0 33 872 16 94

 Mała jadalnia w schronisku Mała jadalnia w schronisku

Szlaki prowadzące do schroniska PTTK na Leskowcu:


Czerwone:
Przełęcz Kocierska - Potrójna - Łamana Skała - Leskowiec - Schronisko PTTK;
tam: 4 h 30 min, powrót: 4 h.
Dojazd do Przełęczy Kocierskiej PKS z Żywca lub Andrychowa. Szlak graniowy, prowadzący przez najciekawszą część Beskidu Małego. Po drodze spotkać można liczne formy skalne, głównie w rejonie Łamanej Skały. Szlak prowadzi przez rezerwat przyrody "Madohora" chroniący świerkowy bór na zboczach Łamanej Skały. Z Hali Rzyckiej piękne widoki w kierunku Pogórza Śląskiego i Kotliny Oświęcimskiej.

Krzeszów Górny - Harańczykowa Góra - Schronisko PTTK;
tam: 2 h, powrót: 1 h 30 min.
Dojazd do Krzeszowa Górnego: PKS ze Suchej Beskidzkiej. Szlak prowadzi głównie lasem. Po minięciu Harańczykowej Góry kilka polan z widokami na Beskid Żywiecki i Beskid Średni. Na tzw. Sadybie nieopodal szlaku grób partyzanta.

Żółte:
Krzeszów Dąb - Targoszów - Leskowiec - Schronisko PTTK;
tam: 2 h min, powrót: 1 h 30 min.
Dojazd do Krzeszowa Dębu: PKS ze Suchej Beskidzkiej. Do Targoszowa wspólnie ze znakami szlak biegnie przez górę Gronik, gdzie w XIX wieku wydobywano rudy żelaza. Z Targoszowa rozległe widoki na Beskid Żywiecki i Średni, a przed szczytem Leskowca przy szlaku wielkie mrowisko.

Czartak - Królewizna - Schronisko PTTK;
tam: 3 h 15 min, powrót: 2 h 45 min.
Dojazd do Czartaka: PKS, BUS z Wadowic lub Suchej Beskidzkiej. Szlak łagodnie pnący się w górę. W okolicy góry liczne skałki, w tym wspinaczkowe. Od Królewizny znaki biegną wraz ze szlakiem zielonym z Jamnika, później dołącza również szlak niebieski z Tarnawy Górnej.

Niebieskie:
Tarnawa Górna - Makowska Góra - Schronisko PTTK;
tam: 2 h, powrót: 1 h 30 min.
Dojazd do Tarnawy Górnej PKS ze Suchej Beskidzkiej. Jeden z nowszych szlaków w rejonie Leskowca, wytyczony końcem lat 90-tych, prowadzący głównie lasem. Ostatni kilometr prowadzi granią i stąd widoki w kierunku Wadowic.

Wadowice - Ponikiew - Groń Jana Pawła II - Schronisko PTTK;
tam: 3 h45 min, powrót: 3 h 15 min.
Dojazd do Wadowic PKP, BUS, PKS z wielu miast m.in. Bielska-Białej, Krakowa, Katowic, Oświęcimia. Szlak nazwany im. Czesława Panczakiewicza, jednego z inicjatorów budowy schroniska na Leskowcu. Jedno z najpopularniejszych dojść na Leskowiec. Drogę można znacząco skrócić podjeżdżając autobusem PKS z Wadowic do Ponikwi.

Kocoń Przydawki - Łamana Skała - dalej czerwonym do Schroniska PTTK;
tam: 3 h 30 min, powrót: 3 h.
Dojazd do Koconia Przydawek: PKS, BUS z Bielska-Białej, Żywca, Suchej Beskidzkiej i Makowa Podhalańskiego. Szlak ten łączy Beskid Średni z Beskidem Małym. Na trasie z siedliska Gałasiówka ładne widoki w kierunku południowym i wschodnim. Na Łamanej Skale szlak dołącza do głównego szlaku Beskidu Małego - czerwonego.

Czarne:
Rzyki Jagódki - Schronisko PTTK;
tam: 1 h, powrót: 45 min.
Dojazd do Rzyk Jagódek: MZK z Andrychowa. Najkrótsze dojście do schroniska i zarazem najpopularniejsze. Szlak dość stromy z nielicznymi widokami. Drogę można ułatwić sobie skręcając w połowie trasy na szlak "białych serduszek" omijający największe podejście, jednak wydłużający dojście.

Śleszowice - Zamczysko - dalej szlakiem niebieskim do Schroniska PTTK;
tam: 3 h 30 min, powrót: 2 h 45 min.
Dojazd do Śleszowic: PKS ze Suchej Beskidzkiej. Najnowszy szlak w rejonie Leskowca, łącznikowy ze szlakiem czerwonym z Tarnawy Górnej. Prowadzi otwartym terenem dlatego podziwiać można z niego panoramy Beskidu Średniego i Małego.

Zielone:
Andrychów - Wapiennica - Gancarz - Groń Jana Pawła II - Schronisko PTTK;
tam 5 h, powrót 3 h 45 min.
Dojazd do Andrychowa: PKP, BUS, PKS z wielu miast m.in. Bielska-Białej, Krakowa, Katowic, Oświęcimia. Za Andrychowem szlak mija kilka niewielkich wzniesień, by piąć się później stromo na szczyt Gancarza, na którym postawiono krzyż. Do zielonego szlaku można dotrzeć ze stacji PKP Inwałd szlakiem lub czarnym. Skrócimy sobie wówczas drogę na Leskowiec o ok. godziny.

Jamnik - Królewizna - Schronisko PTTK;
tam: 2 h 30 min, powrót 2 h.
Dojazd do Jamnika: PKS, BUS z Wadowic lub Suchej Beskidzkiej. Szlak rozpoczyna się na jednym z wiaduktów nad przyszłym sztucznym jeziorem. Prowadzi on przez lasy bukowe i modrzewiowe. Od Królewizny biegnie granią, a z licznych polan rozciągają się widoki na północ i południe.

Krzeszów Dąb - Targoszów - Polana Suwory - dalej czerwonym do Schroniska PTTK;
tam: 3 h 45 min, powrót: 3 h 15 min.
Dojazd do Krzeszowa Dębu: PKS ze Suchej Beskidzkiej. Do Targoszowa wspólnie ze znakami szlak biegnie przez górę Gronik, gdzie w XIX wieku wydobywano rudy żelaza. W okolicach Czarnej Góry liczne formy skalne, a z Polany Suwory najkrótsze dojście do Groty Komonieckiego. Stamtąd dalej do schroniska należy udać się szlakiem czerwonym.

Papieski Groń.

Groń Jana Pawła II to jedyny szczyt górski w Polsce, a jeden z dwóch na świecie, którego nazwa została nadana na cześć Karola Wojtyły - papieża Polaka. Karol Wojtyła wielokrotnie bywał na szczycie Jaworzyny i Leskowca, odwiedzał również schronisko. Wędrował tu będąc jeszcze małym chłopcem, później jako uczeń, student, ksiądz, a nawet gdy biskupem nie zapominał o swej ulubionej górze.
W 1981 roku z inicjatywy działaczy Oddziału PTTK w Wadowicach, szczyt Jaworzyny uzyskał drugą nazwę - Groń Jana Pawła II. Zaczęła ona obowiązywać od 1982 roku, od obchodów 50 rocznicy istnienia schroniska. 31 grudnia 2003 roku nazwa ta została oficjalnie ogłoszona w Dzienniku Ustaw i obecnie jest to jedyna obowiązująca nazwa szczytu, na zboczach którego usytuowane jest schronisko.
W dziesiątą rocznicę zamachu na papieża Jana Pawła II - w 1991 roku biskup Jan Szkodoń poświęcił na Groniu Jana Pawła II murowaną kapliczkę z "Krzyżem Ludziom Gór". Jednocześnie fundatorzy kapliczki, Danuta i Stefan Jakubowscy z Andrychowa, myśleli
o budowie kaplicy - daru na 75 urodziny papieża. Teren, na którym wybudowano kaplicę ofiarowali mieszkający w Targoszowie Irena i Stanisław Targoszowie. 9 września 1995 roku miała miejsce uroczystość poświęcenia kaplicy na szczycie Gronia Jana Pawła II przez biskupa bielsko-żywieckiego Tadeusza Rakoczego. Kaplica zmieniła całkowicie charakter tej części Beskidu Małego, a Leskowiec stał się na stałe miejscem nie tylko turystyki ale
i modlitwy. 15 lipca 2001 roku obok kaplicy miała miejsce uroczystość poświęcenia pomnika Jana Pawła II oraz jubileuszowego dzwonu.
Obecnie kaplica, nazywana "Sanktuarium na Groniu Jana Pawła II", jest ogrodzona. Na otaczającym ją terenie znajduje się "Droga Krzyżowa" z rzeźbionymi stacjami, kilka mniejszych kapliczek, dzwonnica i budynek zaplecza. W kaplicy cyklicznie odprawiane są msze święte, w tym także Pasterka, odbywa się odpust, tutaj kończy się także "Rajd Szlakami Jana Pawła II".

Sanktuarium górskie na Groniu Jana Pawła II Sanktuarium górskie na Groniu Jana Pawła II

Tereny narciarskie w okolicach Leskowca i Gronia Jana Pawła II

Leskowiec i Groń Jana Pawła II, to jedne z najatrakcyjniejszych szczytów dla narciarzy w Beskidzie Małym. Choć trudno porównywać okolice Leskowca do znanych kurortów narciarskich w Beskidzie Śląskim czy Żywieckim, to jednak przyciąga on zimą narciarzy, głównie tych, którzy preferują wędrówki narciarskie lub nie przepadają za zatłoczonymi stokami.
Już w latach 20-tych i 30-tych ubiegłego wieku, gdy pod zboczem Jaworzyny (obecnego Gronia Jana Pawła II) stało schronisko, Leskowiec zdobył dużą popularność. Największym zainteresowaniem cieszył się jednak na przełomie lat 50-tych i 60-tych. W 1953 roku zainstalowano tu jeden z pierwszych w Beskidach wyciągów zaczepowych.
Obecnie o atrakcyjności Leskowca decydują dwie nartostrady wiodące z Gronia Jana Pawła II i tereny zjazdowe obok wyciągów niedaleko schroniska - jedne z lepszych
w Beskidach. Schronisko może stanowić również punkt wyjściowy wędrówek narciarskich szlakami grzbietowymi. Sezon narciarski trwa tu od połowy grudnia do końca marca, jednak na dolnych odcinkach nartostrad braki mogą wystąpić wcześniej. Oczywiście trwania sezonu narciarskiego zależy również od tego czy zima jest łagodna, czy ostra.
Powstawanie wciąż nowych ośrodków sportów zimowych, często z dogodnym dojazdem i sporym zapleczem noclegowym, sprawiło Leskowiec stracił nieco na atrakcyjności, jednak dla narciarzy pragnących kontaktu z przyrodą i niezmąconym pięknem krajobrazu nadal stanowi cel zimowych wypraw.

Tereny narciarskie w okolicach Leskowca

Na północnym stoku Gronia Jana Pawła II spod szczytu prowadzi trasa zjazdowa
o długości ponad 500 m. Na środku polany znajduje się wyciąg zaczepowy o długości 510 m. i różnicy poziomów 170 m. Trasa zjazdowa wyciągu jest trudna, dla doświadczonych narciarzy. Mniej wprawni mogą jeździć na zachodniej części polany, która jest łagodniejsza. Drugi wyciąg - talerzykowy o długości 350 m. jest położony równolegle do istniejącego zaczepowego, w odległości 50 m. w kierunku wschodnim. Polana obok schroniska wykorzystywana jest również jako pólko narciarskie.

Nartostrady w okolicach Leskowca

Schronisko PTTK - Rzyki Jagódki; znaki narciarskie czarne; 4,2 km; różnica poziomów 510 m. Ciągły zjazd, po zjeździe ze szczytu Gronia Jana Pawła II trasa łatwa, później bardzo łatwa, a ostatnie 700 metrów do przystanku MZK - płasko.
Schronisko PTTK - Przełęcz Pod Gancarzem - Czoło - Ponikiew; znaki narciarskie niebieskie; 5,2 km; różnica poziomów 520 m. Trasa łatwa, w końcowej części nieco trudniejsza, ciągły zjazd z wyjątkiem odcinka 200 m. wymagającego łagodnego podejścia. Trasa kończy się przy przystanku PKS Ponikiew II.

Dojścia zimowe do schroniska PTTK

Z Rzyk Jagódek znaków letnich czarnych; około 3 km; czas dojścia h 30 min
Z Ponikwi znaków letnich niebieskich; około 5,5 km; czas dojścia 1 h 45 min
Z górnej stacji wyciągu narciarskiego prowadzącego z Rzyk Praciaków znaków letnich czerwonych; około 7 km; czas dojścia 2 h 30 min
Z Targoszowa drogą z ostatniego przystanku PKS przez Płonkówkę, Rolę, do szlaku czerwonego, następnie łącznikiem bez znaków ze szlakiem i dalej około 5 km; czas dojścia 1h 30 min. Droga zimą utrzymywana przez gospodarzy schroniska, dlatego jest to najlepsze dojście zimowe do schroniska, zarówno piesze jak i narciarskie.

Na Leskowcu zimą Świerki pod Leskowcem

 

flaga UniiNiniejsza strona została zrealizowana przy wsparciu Wspólnoty Europejskiej w ramach Programu MŁODZIEŻ. Treści tego projektu niekoniecznie odzwierciedlają stanowisko Wspólnoty Europejskiej, czy Narodowej Agencji i instytucje te nie ponoszą za nie odpowiedzialności.

 

na początek/strona głowna/kontakt

Strona administrowana przez Babiogórskie Stowarzyszenie "Zielona Linia"

 

Kurier Stryszawski Online"

Ośrodek "Mandala"

Schronisko " Pod Leskowcem"

Babiogórskie Stowarzyszenie "Zielona Linia"

Wikipedia - Internetowa Encyklopedia

Strona naszych sąsiadów - Kukow.pl

Pobierz Firefoksa!

Pobierz Open Office

Portal o Beskidach

Nakarm głodne dziecko!


Materiały do strony zebrali:
(w kolejności alfabetycznej)
Edyta Baniak,
Kinga Bańdura,
Joanna Bargiel,
Sylwia Bargiel,
Krzysztof Bury,
Łukasz Elżbieciak,
Dorota Iciek,
Katarzyna Iciek,
Piotr Iciek,
Marta Krzeszowska,
Katarzyna Kudzia,
Ewelina Małysa,
Paweł Małysa,
Ewa Okruta,
Katarzyna Okruta,
Anna Palichleb,
Mateusz Płonka,
Ewa Pyka,
Joanna Pyka,
Marta Pyka,
Maciej Targosz,
Karolina Wątroba,
Marcin Wątroba

Tekst: Łukasz Elżbieciak, Piotr Pochopień. Zdjęcia: Łukasz Elżbieciak, Monika Zawada-Miska oraz archiwum. Wykorzystanie materiałów z tej strony bez zgody autorów zabronione.